Θέλω ή πρέπει;

Τα καταθλιπτικά επεισόδια έγιναν αιτία να μη κουμπώνει το παντελόνι μου. Πήρα τρία κιλά και ο καθρέπτης μου εκπέμπει σήμα κινδύνου. Δε θα καταντήσω εγώ φοράδα επειδή σήκωσα ανάστημα στο αφεντικό μου και έμεινα άνεργη.

Ο Φλάβιος ανησυχεί για τη ψυχολογική μου κατάσταση. Για να ξεμπερδέψει το μυαλό μου επιχείρησε να μου εξηγήσει τη διαφορά ανάμεσα στο «θέλω» και στο «πρέπει». Θέλω σημαίνει επιθυμώ. Επιθυμία δε σημαίνει απαραίτητα ότι έχω πραγματική ανάγκη αυτό που επιθυμώ. Δηλαδή, η επιθυμία μπορεί να είναι παραπλανητική. Αντίθετα το παρεξηγημένο «πρέπει» γίνεται ο φύλακας άγγελός μας. Κυρίως μας βοηθάει να βάλουμε σε τάξη τις επιθυμίες μας και ξεκαθαρίζει ποιες από αυτές θα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους.

Για παράδειγμα ΘΕΛΩ να κάνω δική μου οικογένεια. Άρα ΠΡΕΠΕΙ να βρω το σωστό σύντροφο. Av μου χαμογελάσει η τύχη και εντοπίσω τον mister perfect δε σημαίνει ότι θα γίνω υπόδειγμα συζύγου και μητέρας. Κι αυτό γιατί η επιθυμία μου ενδέχεται να είναι εγωισμός ή εμμονή ή προσκόλληση σε κοινωνικά στερεότυπα.

Άκουγα προσεκτικά τη φιλοσοφική προσέγγιση του Φλάβιου αλλά δεν παίρνω όρκο ότι κατανόησα πλήρως το βαθύτερο νόημα. Μπορεί να φταίει το προεμμηνορροϊκό μου σύνδρομο ή η απομόνωση τόσων ημερών που έκανε τον εγκέφαλό μου να λειτουργεί με χαμηλή ταχύτητα. Στην πραγματικότητα ο θείος έκανε μια μεγάλη εισαγωγή πριν μπει στο κυρίως θέμα.

Ο Φλόξ επενέβη στη συζήτησή μας και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Φλωράκι κοίτα να ρίξεις τα μούτρα σου και να τα βρεις με το μαλάκα αφεντικό σου γιατί οι απλήρωτοι λογαριασμοί ξεπέρασαν τη στοίβα με τα ασιδέρωτα ρούχα».

Και τότε ένιωσα σα να έφαγα δυνατό χαστούκι. Ξύπνησα από το λήθαργο η ωραία κοιμωμένη. Σηκώθηκα όρθια και απάντησα με ύφος μοιραίας πρωταγωνίστριας: «εντάξει, λοιπόν, επιστρέφω στη θλιβερή κουζίνα μου».