Ωραίες ιδέες

Κάποια στιγμή οι «ωραίες ιδέες» μας παύουν να είναι ωραίες…Η Φλώρα βρίσκεται σε δίλημμα και ζητάει τη βοήθειά σας…

Φλώρα 2

Ήταν δική μου ιδέα. Δε το αρνούμαι. Εγώ σκηνοθετούσα την παράσταση. Αφού ο Λάκης φτιάχνεται με τις πουτάνες παρίστανα την πουτάνα και περνούσαμε μέλι. Μια χαρά μπήκα στο ρόλο μου και ο επιβήτορας έκανε τρελές επιδόσεις.

Όμως τώρα κουράστηκα. Βαρέθηκα. Άσε που είναι επικίνδυνο. Δε θέλει πολύ να με πιάσει η αστυνομία καθώς ανεβοκατεβαίνω την πιάτσα. Μέχρι να σταματήσει ο Λάκης με το αυτοκίνητο και να μπω μέσα η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει από το φόβο.

Επίσης, είναι άβολο. Έχω πιαστεί ολόκληρη στα καθίσματα. Και πρέπει να εξηγώ το μενού – τιμοκατάλογο με τις έξτρα προσφορές. Κατά γράμμα τηρώ το καθηκοντολόγιο μου αλλά χρήμα δεν εισπράττω παρά μόνο τη δόξα της θεατρίνας.

Ο ψυχοθεραπευτής μου με προειδοποίησε για τους κινδύνους. Θα πάθω, σου λέει, διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας. Τρομαχτική αρρώστια. Εδώ δε τα βγάζω πέρα με τη δική μου φαντάσου τι με περιμένει με τις περισσότερες.

Μόλις εξήγησα στον Λάκη την κατάσταση έπεσε σε μαύρη θλίψη. Προσπάθησε να μου αλλάξει γνώμη αλλά η απόφασή μου είναι οριστική. Να κάνει αυτός ψυχανάλυση για το πρόβλημά του. Όχι να ξοδεύομαι εγώ για το δικό του πουλί.

Όλο το βράδυ μου κρατούσε μούτρα. Σκασίλα μου. Τέλειωσα τη δουλειά μου και έφυγα χωρίς να τον περιμένω. Καθώς επέστρεφα στο σπίτι σκεφτόμουν μήπως του φέρθηκα άδικα. Πρώτα του έδωσα τη φαντασίωση στο πιάτο και μετά το άδειασα κανονικά.

Για μια στιγμή σκέφτηκα να γυρίσω πίσω. Για μια στιγμή αμφέβαλλα για την απόφασή μου. Τι να κάνω;