Όνειρα τρελά

Σήμερα δεν έχω όρεξη. Είμαι κουρασμένη. Κοιμάμαι, ξυπνάω, τρώω, κοιτάζω το ταβάνι, ξανά κοιμάμαι. Η τηλεόραση παίζει με κλειστό ήχο. Βλέπω χωρίς να βλέπω. Δεν απαντάω στο τηλέφωνο. Δε μαγείρεψα. Δεν καθάρισα το σπίτι.

Καταθλιπτικό επεισόδιο και δε γουστάρω ψυχανάλυση. Γουστάρω παγωτό σε οικογενειακή συσκευασία. Γουστάρω σκέψεις τρελές. Ας πούμε: Παρατάω τη δουλειά. Φεύγω από την Ελλάδα για τα ξένα. Διαλέγω χώρα. Λονδίνο. Όχι, θα σαπίσω από τη βροχή και την υγρασία. Αλλάζω γνώμη. Κίνα. Ζόρικο ακούγεται. Νέα Υόρκη. Καλύτερο.

Διαμέρισμα στην καρδιά του Μανχάταν. Σεφ σε εστιατόριο πολυτελείας. Μεγάλοι δρόμοι, κοσμοπλημμύρα, μόδα και Hollywood. Για φαντάσου να σερβίρω αστέρα του κινηματογράφου και να τον ξετρελαίνω με γεύσεις ελληνικές. Θα του μιλάω για acropolis και ελληνικά νησιά. Φάε ντολμαδάκι mister hamburger και πιες ούζο να πιάσεις το νόημα της ζωής.

Το νόημα της ζωής; Ουπς…βαριές σκέψεις. Ο Φλάβιος το βρήκε στην τέχνη. Ο Φλοξ στις διαδηλώσεις. Κι εγώ; Περιμένω το σούπερ μαλάκα να ποζάρω σε οικογενειακή φωτογραφία. Μήπως τελικά δε ξέρω τι πραγματικά θέλω και χρειάζομαι στη ζωή μου για να είμαι, αν όχι ευτυχισμένη, τουλάχιστον ήρεμη;

Θα γεμίσω την μπανιέρα με ζεστό νερό. Θα βουτήξω και  θα μείνω εκεί μέσα μέχρι να βρω απάντηση. Τελευταία μου ελπίδα το αφρόλουτρο με άρωμα βανίλιας. Ο Φλοξ επέστρεψε καταχτυπημένος από την Κωνσταντινούπολη. Είναι ενθουσιασμένος και έχει όρεξη για κουβέντα. Του έκλεισα την πόρτα κατάμουτρα και χάθηκα στους υδρατμούς.