Η άλλη όψη της ιστορίας

Οι άνθρωποι είναι αχάριστοι. Εγώ έβαλα σε κίνδυνο τη ζωή μου για να σώσω τον κόσμο μέσα στο βιβλιοπωλείο από τους ληστές και η Φλαβιάρα μ΄έβρισε με το χειρότερο τρόπο. Έπρεπε να τον αφήσω στη μοίρα του αλλά λυπήθηκα τον άμαχο πληθυσμό.

«Να μην τριγυρνάω στα πόδια του», μου είπε, «φέρνω την καταστροφή». Και η Φλώρα με κατηγορεί άδικα. Εξαιτίας μου ο γκόμενος της έγινε ρεζίλι στο μαγαζί – όλοι έμαθαν για το κούφιο πουλάκι του. Ο Λάκης έπαθε νευρικό κλονισμό, μετά το συμβάν, χάθηκε και αναζητείται αγωνιωδώς από το οικογενειακό του περιβάλλον.

Όλη μέρα περπατούσα μονάχος μου στους δρόμους της πόλης. Σπάνια νιώθω απογοητευμένος από τη ζωή. Συνήθως ρίχνομαι θαρραλέα στη μάχη και παλεύω μέχρι τελικής πτώσεως. Δυστυχώς εισπράττω αγνωμοσύνη.

Με ζηλεύουν, βρε παιδί μου, δεν εξηγείται διαφορετικά. Ζηλεύουν την εξυπνάδα μου και τη δύναμή μου. Όμως, όχι δε θα τους κάνω τη χάρη να λυγίσω από τα πισώπλατα μαχαιρώματα. Ο Φλοξ δε φοβήθηκε ούτε το φόβο. Ο Φλοξ γλιστράει ανάμεσα στα εμπόδια και φτάνει στο τέρμα νικητής.

Βρήκα τον κύριο Μενέλαο, τον ιδιοκτήτη του βιβλιοπωλείου, και του εξήγησα τα καθέκαστα. Για να δικαιολογήσω τις ζημιές στο μαγαζί περιέγραψα τα γεγονότα κάπως διαφορετικά… Ο Φλάβιος έγινε ο ήρωας της ιστορίας μας.

Με το καλογυμνασμένο του κορμί κάλυψε τα ράφια των βιβλίων από άκρη σε άκρη αλλά το μίσος των κακοποιών ήταν τόσο μεγάλο που δεν μπόρεσε να αποφύγει το μοιραίο. Με κοιτούσε περίεργα. Σα μη πίστευε τα λόγια μου. Και τότε έβαλα τα κλάματα, παραδέχθηκα την αλήθεια και του ζήτησα συγνώμη. Έπιασε το κόλπο. Όταν ο Φλοξ παίζει μελό ταινία σπάνε τα ταμεία.