Βρεγμένος σκύλος

Είδα τη Φλαβιάρα στο νεροχύτη με ποδίτσα να σαπουνίζει πιάτα και τρελάθηκα. Κοίτα τι κάνει η ανάγκη. Κάποτε ο κουλτουριάρης δεν έστρεφε το στοχαστικό βλέμμα του σε συσκευασίες απορρυπαντικών και τώρα δε φαίνεται μέσα στις σαπουνόφουσκες.

Για να είμαι ειλικρινής του βγάζω το καπέλο. Δεν είναι λίγο πράγμα να αφήσεις τον «κονδυλοφόρο» και να πιάσεις το σφουγγάρι. Έφυγε ο λαντζιέρης στο εστιατόριο που δουλεύει η Φλώρα κι έμεινε η θέση ορφανή. Μόνος του πήρε την απόφαση και στρώθηκε στη δουλειά.

Πήγα μαζί του για συμπαράσταση. Όμως, εκείνος το πήρε στραβά. Με έχει παρεξηγήσει και δε καταλαβαίνω το λόγο. Ίσα ίσα που βοηθούσα την κατάσταση δίνοντας συμβουλές. «Κάνε γρήγορα…πάρε τα πόδια σου…μη χαζεύεις», του΄λεγα για το καλό του.

Κι ενώ οργάνωνα τις δουλειές της κουζίνας εκείνος με κοιτούσε άγρια. Εγώ δεν είμαι βίαιος …εντάξει μερικές φορές παίζω ξύλο, αλλά για το δίκιο του λαού και για να εκφράσω την αντίθεσή μου σε κάθε μορφή εξουσίας.

Τι έπαθε ξαφνικά; Εγώ είπα μόνο: «σκούπισε καλύτερα τα ποτήρια να μην αφήσεις στάμπες». Δε κατάλαβα για πότε με άρπαξε από το λαιμό και έχωσε το κεφάλι μου στον νεροχύτη με τα βρομόνερα. Κόντεψα να χάσω τη ζωή μου. Ο τύπος είναι επικίνδυνος. Ευτυχώς μπήκε μέσα το αφεντικό και μ΄έσωσε από τα χέρια του.

Η Φλώρα προσπάθησε να δώσει ελαφρυντικά στον εγκληματία. Ντροπή της. Κανονικά θα΄πρεπε να πάρει το μέρος μου. Το αφεντικό μας πέταξε και τους δυο στο δρόμο. Εγώ βρεγμένος και εκείνος άνεργος επιστρέψαμε στο σπίτι.