Από τη Ρωσία με αγάπη

Άνεργος ψεύτης με φανταστική εργασία, εργοδότη και μισθό περιφέρομαι στους δρόμους για να δικαιολογήσω την απουσία μου. Οι μικρές αγγελίες δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Η νοερή απεικόνιση του μεγάλου Μυστικού μάλλον προβλήματα δημιούργησε στη μέση μου.

Ο Φλοξ εδιώχθη κακήν κακώς από το σπίτι λόγω απρεπής συμπεριφοράς. Κανονικά θα έπρεπε να νιώσω ανακούφιση αλλά παραδόξως ανησυχώ για την τύχη του μαλλιαρού τέρατος.

Το ψέμα δε βγαίνει ποτέ σε καλό. Κι εγώ ούτε κατάλαβα πως και γιατί κατασκεύασα αυτό το σενάριο. Τώρα είναι αργά να πω την αλήθεια. Δε θα αντέξω τον εξευτελισμό. Για να περάσει η ώρα μου κάθομαι σε μια καφετέρια, απομονωμένη από την κίνηση του δρόμου, διαβάζοντας αγαπημένα βιβλία.

Καθώς δεν υπήρχε κόσμος στο μαγαζί ένιωσα το βλέμμα του σερβιτόρου να με περιεργάζεται επίμονα. Αισθάνθηκα κάπως άβολα. Ποιος ξέρει τι θα σκέφτεται για μένα. Με πλησίασε και με ευγενικό τρόπο με ρώτησε τι διαβάζω. «Άννα Αχμάτοβα», του απάντησα. Έλαμψαν τα μάτια του.

«Το πραγματικό της όνομα είναι Άννα Αντρέγεβνα Γκορένκο», μου είπε, «όταν άρχισε να γράφει ποίηση ο πατέρας της την ανάγκασε να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο». Έμεινα έκπληκτος! Ο νεαρός σερβιτόρος με την ευγενική όψη κάθισε δίπλα μου και ακολούθησε απολαυστικός διάλογος για το έργο της ποιήτριας και γενικότερα για τη Ρωσική λογοτεχνία.

Ιβάν το όνομά του. Πατέρας Ρώσος και μητέρα Ελληνίδα. Σπούδασε Ρωσική φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Μόσχας. Για βιοποριστικούς λόγους εξασκεί το επάγγελμα του σερβιτόρου και ταυτόχρονα κάνει τη διατριβή του.

Αναφέρθηκα στα βιβλία που έχω μεταφράσει και είδα θαυμασμό και έκπληξη στο πρόσωπό του καθώς ήξερε τα περισσότερα.

Κι έτσι γνώρισα τον Ιβάν. Κι έτσι ξεκίνησε μια πνευματική σχέση. Σπάνια τύχη για την πεζή εποχή μας και μια καλή ευκαιρία να γεμίσω τις άδειες ώρες μου.