Απρ
14
Ένα δέντρο μεγαλώνει στις Σκουριές
«Μιλάνε τα δέντρα;», ρώτησε ο Φλοξ. «Αφού μιλάνε οι σκύλοι μιλάνε και τα δέντρα», του απάντησε. Κι έτσι ξεκίνησε η σημερινή συνάντηση στον κήπο της ξέγνοιαστης μέρας. Το δέντρο μας μεγαλώνει στις Σκουριές Χαλκιδικής και λέει τη δική του ιστορία…
Φλοξ. Που ζεις;
Δέντρο. Στο πληγωμένο δάσος. Σκουριές Χαλκιδικής. Στο καταραμένο δάσος. Όρος Κάκαβος, κοντά στη φωλιά του Αγίου Όρους, στην πατρίδα του Αριστοτέλη.
Φλοξ. Και ποια είναι η κατάρα σου;
Δέντρο. Κρύβω στις ρίζες μου το θησαυρό της Κασσάνδρας. Χρυσό, χαλκό, πολύτιμα μέταλλα.
Φλοξ. Δηλαδή, είσαι ένα πλούσιο δέντρο!
Δέντρο. Είμαι μελλοθάνατο δέντρο. Βρίσκομαι στη μέση της φωτιάς. Περικυκλωμένο από ληστές και αγγέλους.
Φλοξ. Περίεργα πράγματα
Δέντρο. Άκου για να καταλάβεις. Οι ληστές βλέπουν τη ρίζα μου. Θέλουν να χώσουν βαθιά τα χέρια τους και να ξεριζώσουν το θησαυρό. Με φυλακίσανε με συρματοπλέγματα για να με φυλάξουν από τους αγγέλους. Οι άγγελοι βλέπουν τα κλαδιά και τα φύλλα μου. Με προστατεύουν από το θάνατο και ρίχνονται στη μάχη για να με σώσουν.
Φλοξ. Πως βρέθηκαν οι «ληστές» στα μέρη σου;
Δέντρο. Πουλήθηκα. Φθηνά. Για να σωθεί ο κόσμος αλλά ο κόσμος δε σώθηκε. Ο κόσμος χωρίστηκε στα δυο κι άρχισε ο πόλεμος.
Φλοξ. Μα η χώρα περνάει δύσκολες στιγμές. Οι άνθρωποι χρειάζονται δουλειά και ο τόπος σου θα γίνει πλούσιος.
Δέντρο. Ο πλούτος έχει βαρύ τίμημα. Αμέτρητα δέντρα θα χάσουν τη ζωή τους για να γίνουν τα έργα. Βλαβερές ουσίες θα ποτίσουν το χώμα. Θα φύγουν τα ζώα, θα ταραχτούν τα νερά, θα παραμονεύει ο κίνδυνος για τους ανθρώπους.
Φλοξ. Εγώ έμαθα ότι τα πράγματα θα γίνουν μελετημένα και δε θα υπάρξει κίνδυνος
Δέντρο. Μη τους πιστεύεις; Μάθε, λοιπόν, ότι ο πραγματικός θησαυρός δεν μέσα στο χώμα αλλά στην επιφάνειά του. Αν θέλουν οι άνθρωποι δουλειά να καλλιεργήσουν τη γη. Να ανακαλύψουν τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων. Να εκμεταλλευτούν τα αρωματικά φυτά. Κι όχι να σέρνονται σαν τυφλοπόντικες κάτω από τη γη και να σαπίζουν τα πνευμόνια τους.
Φλοξ. Ναι, αλλά δε θα πάρουν τόσα χρήματα
Δέντρο. Να μάθουν με λιγότερα. Ο χρυσός δεν θα σε γλιτώσει από το θάνατο. Εγώ, δέντρο αιωνόβιο, ανάμεσα στα άλλα στέκομαι εδώ για να χαρίζω στους ανθρώπους ζωή, να φιλοξενώ τις όμορφες στιγμές τους και να ομορφαίνω τον κόσμο στα μάτια τους.
Φλοξ. Οι άνθρωποι χρειάζονται κάποιον για να τους βγάλει από την απελπισία τους.
Δέντρο. Οι άνθρωποι πείστηκαν για την απελπισία τους. Αν νιώθουν έτσι τότε να΄ρθουν στο δάσος να με βρουν. Αν νιώθουν αδύναμοι ας αγκαλιάσουν τον κορμό μου. Λίγα λεπτά να σωπάσει ο φόβος και η δύναμή μου θα περάσει στο αίμα τους. Νικητές και γενναίοι θα κερδίσουν τη μάχη.
Φλοξ. Είσαι δέντρο ποιητής
Δέντρο. Ο λόγος του Αριστοτέλη έχει ποτίσει τις ρίζες μου. Εκείνοι έχουν συμβόλαια, υπογραφές και μελέτες. Δεν τους φοβάμαι. Θυμήσου. Ζωντανό δέντρο ζωή. Κομμένο δέντρο θάνατος.
Φλόξ. Εσύ δε φοβάσαι ποτέ;
Δέντρο. Φοβάμαι.
Κι όταν φοβάμαι ψιθυρίζω τους στίχους του ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
Ηχώ
Τα βήματά μας αντηχούν ακόμη
Μέσα στο δάσος με τον βόμβο των εντόμων
Και τις βαρειές σταγόνες απ” τ” αγιάζι
Που στάζει στα φυλλώματα των δένδρων
Κ” ιδού που σκάζει μέσα στις σπηλιές
Η δόνησις κάθε κτυπήματος των υλοτόμων
Καθώς αραιώνουν με πελέκια τους κορμούς
Κρατώντας μεσ” στο στόμα τους τραγούδια
Που μάθαν όταν είτανε παιδιά
Και παίζανε κρυφτούλι μεσ” στο δάσος.
Φλοξ. Σ΄ευχαριστώ για τη συνομιλία μας
Δέντρο. Κι εγώ.