Απρ
06
Επαναφορά προσώπου
Η Φλώρα θέλει απαντήσεις για το μέλλον της. Κάποιος να αποκαλύψει τα σχέδια της μοίρας. Θα βρει απάντηση στο φλιτζάνι του καφέ;
Έμαθα για την κυρία Λέλα από μια φίλη μου. Εγγυημένες προβλέψεις. Χρόνια στη δουλειά και με σταθερή πελατεία. Μαλακίες. Δε πιστεύω σ΄ αυτά τα πράγματα. Θα πρέπει να είσαι πολύ αφελής ή απελπισμένη. Τελικά είμαι και τα δυο.
Έκλεισα ραντεβού την ίδια μέρα. Η κυρία Λέλα με υποδέχθηκε φιλικά. Το σπίτι της κλασσικό χωρίς περιττές πολυτέλειες. Κάθισα στον καναπέ. Επέστρεψε λίγα λεπτά αργότερα με ένα φλιτζάνι καφέ και κουλουράκια κανέλας. Δε δοκίμασα. Κόμπος το στομάχι μου.
Κοίταζε προβληματισμένη τον πάτο του φλιτζανιού. Μάλλον απαισιόδοξη φαινόταν. Η αγωνία μου κορυφώθηκε. Ας μιλήσει επιτέλους. Και μίλησε…
«Ο λεγάμενος είναι μπλεγμένος αλλού… Άργησες. Έπρεπε να΄ρθεις νωρίτερα. Αχ, τι να σε κάνω τώρα; Φαίνεσαι καλό κορίτσι και δε μου κάνει καρδιά να σε αφήσω αβοήθητο. Άκουσε προσεκτικά τι θα κάνεις και στο υπογράφω…μέχρι τέλος του χρόνου θα βάλεις στεφάνι μαζί του».
Επίσκεψη= 50 €. Επαναφορά προσώπου = 500 €. Υλικά για την επαναφορά προσώπου (κεριά, λιβάνια, βότανα και φυλακτά) = 200 €. Σύνολο 750 € και έκπτωση 10% αν προκαταβάλω το ποσό. Τόσα μου στοίχισε το πουλί του Άλκη.
Έφυγα πετώντας από χαρά. Τίποτα δε με ένοιαζε. Ούτε οι φωνές του αφεντικού ούτε η αποτυχημένη μου σως μπεαρνέζ. Σιγοτραγουδούσα στη κουζίνα του μαγαζιού και καθάριζα τα λαχανικά μου. Έσβησα με λευκό κρασί το κρέας κι έσβησε η θλίψη. Έβαλα δενδρολίβανο στο αρνάκι και νοστίμισε η ζωή. Απόψε κιόλας ξεκινάει η κυρία Λέλα τα μαγικά της. Να μη χάνουμε χρόνο.
Και τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Ο Άλκης! Περίεργος κάπως δισταχτικός. «Να μη το μάθεις από αλλού…παντρεύομαι…», μου είπε. Εμένα; Όχι εμένα. Εμένα με παράτησε – ξύπνα ηλίθια. Κάποια άλλη πήρε τη θέση σου. Πέταξα τη ποδιά και έφυγα στη μισά της βάρδιας. Παράτησα κατσαρόλες και τηγάνια στη φωτιά. Να καούν όλα. Δε με νοιάζει
Πήγα στο σπίτι του πιτσιρικά. «Δε θέλω να μάθω τ΄όνομά σου. Πήδα με. Μέχρι να λιώσω. Υγρή στο πάτωμα…τώρα». Έκλαψα στην αγκαλιά του μέχρι το ξημέρωμα. Κι ούτε που ρώτησε γιατί.