Ησυχία παρακαλώ

Αν ο Φλοξ συνεχίσει να στριφογυρνάει ανάμεσα στα πόδια μου δεν πρόκειται ποτέ να βάλω τάξη στο δωμάτιο μου. Κατανοώ τις πολιτικές του ανησυχίες για την Κύπρο, αλλά δε δικαιολογώ την επιθετική του συμπεριφορά στο πρόσωπό μου.

Μίλησα στη Φλώρα για το θέμα και ζήτησα τη βοήθειά της. Με κοίταξε κάπως απορημένη και βυθίστηκε πάλι στη θλίψη της. Η αγαπημένη μου ανιψιά αποχαιρέτησε το όνειρο μιας όμορφης και βαρετής οικογένειας. Ειλικρινά λυπάμαι για το δράμα της και προθυμοποιήθηκα να απαλύνω τον πόνο της. Πρότεινα να διοργανώσουμε ποιητικές βραδιές. Δέχτηκε. Η ποίηση είναι καταφύγιο για τις πληγωμένες ψυχές.

Μετά από μια κουραστική μέρα ήθελα μόνο να κοιμηθώ στο καινούργιο μου κρεβάτι. Απόλαυσα το μπάνιο μου και έφαγα κάτι ελαφρύ. Όταν μπήκα στο δωμάτιο μου αντίκρισα ένα αποτρόπαιο θέαμα. Ο Φλοξ είχε βάλει στη διαπασών δημοτικά τραγούδια, χοροπηδούσε εκστασιασμένος με μια φουστανέλα ως ήρωας του 1821 και λεηλατούσε τα λιγοστά μου υπάρχοντα. Και το χειρότερο; Ούρησε το αγαπημένο μου βιβλίο. Μούσκεμα τα ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον με τις ακαθαρσίες του. Επίτηδες το έκανε. Είμαι σίγουρος. Το μαλλιαρό τέρας διασκεδάζει με την απόγνωσή μου. Καημένη Έμιλυ!