Εγώ
Ελένη Γ. Ζαχαριάδου
Γενέτειρα
Αγρίνιο – Συνοικισμός Αγίου Κωνσταντίνου
Πότε;
3 Φλεβάρη 1970,
έβρεχε καταρρακτωδώς
Κατοικία
Αθήνα
Πτυχίο;
Κανένα. Ούτε μια κορνίζα στον τοίχο.
Προορισμός;
Άγνωστος
Αγαπημένο γράμμα
Ρ
Αγαπημένη λέξη
Σάρκα
Αγαπημένη εικόνα
Ένα σπίτι στο βουνό και μέσα εγώ, μόνη
Γιατί γράφω;
Δεν έχω ιδέα
Συγγραφικές συνήθειες και παραξενιές
Συνήθως επινοώ τις πιο απίθανες δικαιολογίες για να αναβάλω το γράψιμο. Όταν τελικά στρώνομαι στη δουλειά φροντίζω να έχω δίπλα μου μια μεγάλη κούπα καφέ. Προτιμώ να γράφω οκλαδόν στο πάτωμα ή στο κρεβάτι μου. Αποδίδω καλύτερα. Όταν δεν ξέρω με ποιο τρόπο να προχωρήσω την ιστορία μου τότε παίρνω τους δρόμους. Περπατάω και σκέφτομαι. Επικίνδυνο, αλλά επιστρέφοντας έχω βρει τη λύση.
Χρησιμοποιώ μικρές προτάσεις. Διαβάζω τα κείμενά μου φωναχτά ή τα μαγνητοφωνώ, τα ακούω πολλές φορές και διορθώνω…διορθώνω…διορθώνω. Όταν τελειώσω το βιβλίο μου το δίνω σε φίλους, εχθρούς και εκδότες. Περιμένω με αγωνία τη γνώμη τους. Δε μου αρέσουν πάντα όσα ακούω αλλά το αντιμετωπίζω ψύχραιμα και ευγενικά. Όταν τα βιβλία μου εκδίδονται δεν μπαίνω καν στον κόπο να τα ξεφυλλίσω, απλώς κρατάω κάποια αντίτυπα στη βιβλιοθήκη μου. Μονίμως δηλώνω ανικανοποίητη από το τελικό αποτέλεσμα.
Είμαι οι εικόνες μου
Αλέξανδρος Χριστοδούλου να απαθανατίζει ξέγνοιαστες μέρες στο Ροδακιό. Οδός Απόλλωνος, ανάμεσα σε αγαπημένα βιβλία και αντικείμενα, θα κατοικεί για πάντα ο μεγάλος δάσκαλος Βασίλης Διοσκουρίδης. Μυρωδιές από την κουζίνα της Τζούλιας και η Καζού ξαπλωμένη στα πόδια μας. Κάτι τέτοιες στιγμές γλυκαίνει η ζωή. Κάτι τέτοιες στιγμές δεν αναρωτιέσαι για τίποτα.
